چای سبز معجزه ای برای کاهش فوری سطح کورتیزول!
کورتیزول هورمونی است که توسط غدد فوق کلیوی، واقع در بالای کلیه ها تولید می شود و نقش مهمی در پاسخ استرس بدن دارد و به آن کمک می کند تا با چالش ها و تهدیدها کنار بیاید.
کورتیزول هورمونی است که توسط غدد فوق کلیوی، واقع در بالای کلیه ها تولید می شود و نقش مهمی در پاسخ استرس بدن دارد و به آن کمک می کند تا با چالش ها و تهدیدها کنار بیاید.
به نقل از هلث شاتز، جدای از طعم با طراوت آن، مصرف چای سبز برای کاهش سطح کورتیزول می تواند مفید باشد. این نوشیدنی سبک و خوشمزه دارای مجموعه ای از فواید سلامتی است که می تواند به ارتقاء سلامت و تندرستی کلی نیز کمک کند.
کورتیزول چیست؟
کورتیزول هورمونی است که توسط غدد فوق کلیوی، واقع در بالای کلیه ها تولید می شود و نقش مهمی در پاسخ استرس بدن دارد و به آن کمک می کند تا با چالش ها و تهدیدها کنار بیاید.
بدن در مواجهه با استرس، چه جسمی، چه احساسی و چه روانی، کورتیزول را وارد جریان خون می کند. همانطور که در مطالعه ای که در StatPearls منتشر شد، این هورمون به افزایش سطح قند خون، افزایش انرژی و سرکوب سیستم ایمنی کمک می کند و بدن را برای پاسخ جنگ یا گریز آماده می کند.
در حالی که کورتیزول برای بقا ضروری است، سطوح بالا و مزمن آن می تواند اثرات مضری بر سلامت داشته باشد. کورتیزول بیش از حد می تواند منجر به افزایش وزن، فشار خون بالا، ضعف سیستم ایمنی و حتی مشکلات سلامت روان مانند اضطراب و افسردگی شود.
علائم سطوح بالای کورتیزول
برخی از علائم رایج سطوح بالای کورتیزول عبارتند از:
افزایش وزن سریع، اغلب در صورت، گردن و شکم متمرکز می شود.
صورت گرد و پر به دلیل رسوب چربی اضافی.
انباشته شدن چربی در قسمت بالایی پشت که شبیه قوز است.
پوستی که نازک میشود، به راحتی کبود میشود و مستعد ترکهای پوستی است.
ترک هایی که به رنگ بنفش یا بنفش متمایل به قرمز به نظر می رسند.
از دست دادن توده عضلانی.
خستگی و فرسودگی مداوم.
فشار خون بالا.
تکرر ادرار و افزایش تشنگی.
ضعیف شدن استخوان ها که منجر به افزایش خطر شکستگی می شود.
تحریک پذیری، اضطراب، افسردگی و مشکل در تمرکز.
مشکل در خوابیدن.
سردردهای مکرر یا شدید.
چای سبز چیست؟
همانطور که در مطالعه ای که در مجله Nutrients منتشر شده است، چای سبز یک نوشیدنی محبوب است که از برگ های گیاه کاملیا سیننسیس تهیه می شود. برخلاف چای سیاه که تخمیر میشود، چای سبز کمترین پردازش را دارد و آنتی اکسیدانهای طبیعی و ترکیبات زیست فعال خود را حفظ میکند. اعتقاد بر این است که این ترکیبات، از جمله کاتچین و L-theanine، به مزایای سلامتی متعدد چای سبز کمک می کنند.
چای سبز چگونه به کاهش سطح کورتیزول کمک می کند؟
چای سبز که سرشار از آنتی اکسیدان ها و مواد شیمیایی زیست فعال است، اخیراً به دلیل فواید سلامتی احتمالی آن مورد توجه قرار گرفته است. کاهش سطح کورتیزول یکی از مزایای آن است. بر اساس مطالعه منتشر شده در Biomedical Reports، این ویژگی به دلیل وجود کاتچین ها، گروهی از آنتی اکسیدان ها است که به گیرنده های مغز و بدن متصل می شوند. این گیرنده ها در تنظیم پاسخ استرس از جمله تولید کورتیزول نقش دارند. با تعامل با این گیرنده ها، کاتچین ها ممکن است به کاهش پاسخ استرس بدن و کاهش سطح کورتیزول کمک کنند.
علاوه بر این، چای سبز حاوی L-theanine است، اسید آمینه ای که باعث آرامش و کاهش اضطراب می شود؛ L-theanine ممکن است به مقابله با اثرات استرسزای کورتیزول کمک کند و به خلق و خوی متعادلتر و کاهش سطح استرس کمک کند.
با این حال، پاسخ های فردی ممکن است متفاوت باشد و میزان تأثیر ممکن است به عواملی مانند مقدار چای سبز مصرف شده، نوع خاص چای سبز و ژنتیک فردی بستگی داشته باشد.
چطور با مصرف چای سبز کورتیزول را کاهش دهیم؟
در اینجا یک راهنمای گام به گام ساده برای تهیه چای سبز آورده شده است:
یک چای سبز با کیفیت بالا انتخاب کنید. نوع چای سبزی که انتخاب می کنید بر طعم و قدرت دم شما تأثیر می گذارد.
از آب تازه و تصفیه شده استفاده کنید. آب را به جوش بیاورید، سپس بگذارید چند دقیقه خنک شود تا به دمای بین 175 درجه فارنهایت (80 درجه سانتیگراد) و 185 درجه فارنهایت (85 درجه سانتیگراد) برسد. این محدوده دما برای دم کردن چای سبز ایده آل است و از تلخ شدن برگ ها جلوگیری می کند.
نسبت ایده آل برگ چای به آب به ترجیح شخصی شما و نوع چای سبزی که استفاده می کنید بستگی دارد. یک دستورالعمل کلی این است که به ازای هر 8 اونس (240 میلی لیتر) آب از یک قاشق چای خوری چای با برگ شل یا یک چای کیسه ای استفاده کنید.
برگ های چای یا چای کیسه ای را در قوری یا لیوان قرار دهید. آب داغ را روی چای بریزید و بگذارید 2 تا 3 دقیقه دم بکشد. زمان دم کشیدن بسته به نوع چای سبز و قدرت مورد نظر شما ممکن است متفاوت باشد.
چای را در یک فنجان صاف کنید تا برگ های آن جدا شود. بلافاصله از چای سبز تازه دم شده خود لذت ببرید.
به خاطر داشته باشید:
زیاد دم نکنید: دم کشیدن چای سبز برای مدت طولانی می تواند باعث تلخی آن شود.
انواع مختلف چای سبز را امتحان کنید: انواع مختلفی از چای سبز موجود است که هر کدام طعم منحصر به فرد خود را دارند.
اضافه کردن طعم دهنده: اگر چای شیرین تر یا خوش طعم تر را ترجیح می دهید، می توانید عسل، لیمو یا کمی شیر به آن اضافه کنید.
عوارض جانبی چای سبز
در حالی که نوشیدن چای سبز برای کاهش سطح کورتیزول به طور کلی برای اکثر افراد بی خطر تلقی می شود، مصرف بیش از حد آن می تواند منجر به برخی عوارض جانبی شود. این موارد عبارتند از:
سردرد: برخی از افراد ممکن است پس از نوشیدن بیش از حد چای سبز سردرد را تجربه کنند.
مشکلات معده: کافئین بیش از حد موجود در چای سبز می تواند باعث مشکلات گوارشی مانند اسهال یا یبوست شود.
بی خوابی: نوشیدن چای سبز خیلی نزدیک به زمان خواب به دلیل محتوای کافئین موجود در آن، خواب را مختل می کند.
آسیب کبدی: اگرچه نادر است، اما مصرف بیش از حد چای سبز در یک دوره طولانی می تواند به طور بالقوه به کبد آسیب برساند.
تداخل با داروها: چای سبز می تواند با برخی داروها مانند رقیق کننده های خون و مکمل های آهن تداخل داشته باشد.
مصرف چای سبز در حد اعتدال ضروری است و در صورت داشتن هر گونه نگرانی یا بیماری زمینه ای با یک متخصص مشورت کنید.
چگونه سطح کورتیزول را بررسی کنیم؟
راه های مختلفی برای بررسی سطح کورتیزول وجود دارد. رایج ترین روش آزمایش خون است. یک پزشک نمونه خون برای اندازه گیری میزان کورتیزول در گردش خون شما می گیرد. این آزمایش را می توان در ساعات مختلف روز برای ارزیابی نوسانات روزانه کورتیزول انجام داد. روش دیگر آزمایش ادرار 24 ساعته است. در این آزمایش، شما ادرار خود را در یک دوره 24 ساعته جمعآوری میکنید و سپس برای سطح کورتیزول آنالیز میشود. این روش تصویر جامع تری از تولید کلی کورتیزول شما ارائه می دهد.
دلایل افزایش سطح کورتیزول چیست؟
سطوح بالای کورتیزول، که اغلب به عنوان هایپرکورتیزولیسم یا سندرم کوشینگ شناخته می شود، می تواند توسط عوامل مختلفی ایجاد شود. شایع ترین علت بیماری کوشینگ است که در آن یک تومور غیر سرطانی در غده هیپوفیز مقادیر زیادی ACTH (هورمون آدرنوکورتیکوتروپیک) تولید می کند و غدد فوق کلیوی را برای تولید کورتیزول اضافی تحریک می کند. علل دیگر عبارتند از تومورهای آدرنال (هم خوش خیم و هم سرطانی)، برخی داروها (مانند کورتیکواستروئیدها) و استرس بیش از حد. علاوه بر این، شرایط پزشکی زمینهای مانند چاقی و بیماری شدید میتواند در افزایش سطح کورتیزول نقش داشته باشد.