آمار نگرانکننده نرخ باروری در ایران: در آستانه صفر شدن رشد جمعیت!

نرخ باروری در ایران به ۱.۴۴ فرزند به ازای هر زن رسیده است، که پایینترین سطح تاریخی خود و بهطور قابلتوجهی کمتر از نرخ جایگزینی ۲.۱ است. این وضعیت زنگ خطری برای آینده جمعیتی کشور به صدا درآورده و میتواند پیامدهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی گستردهای داشته باشد. در ادامه، جزئیات این بحران، دلایل آن، و تلاشهای دولت برای مقابله با آن بررسی میشود.
وضعیت کنونی نرخ باروری
- آمار نگرانکننده: بر اساس گزارش روزنامه آرمان امروز (۲ مهر ۱۴۰۴) و اظهارات مرضیه دستجردی، دبیر ستاد ملی جمعیت، نرخ باروری در ایران به ۱.۴۴ رسیده است، که بسیار پایینتر از نرخ جایگزینی ۲.۱ (لازم برای حفظ ثبات جمعیت) است.
- کاهش موالید: در سهماهه اول سال ۱۴۰۴، تنها ۲۱۴,۰۰۰ تولد ثبت شده است. با ادامه این روند، تعداد موالید سالانه به حدود ۸۵۶,۰۰۰ نفر خواهد رسید، که کمتر از ۹۸۰,۰۰۰ تولد در سال ۱۴۰۳ (کمترین میزان از سال ۱۳۵۰) است.
- پیشبینی آینده: اگر نرخ باروری به ۱.۳ برسد، رشد جمعیت بین سالهای ۱۴۲۵ تا ۱۴۳۰ منفی خواهد شد (-۰.۲۱ درصد). مرکز آمار پیشبینی میکند که جمعیت ایران تا سال ۱۴۲۵ به ۹۲.۴۱۷ میلیون نفر برسد، اما پس از آن با کاهش مواجه شود.
دلایل کاهش نرخ باروری
کارشناسان عوامل متعددی را در این بحران دخیل میدانند:
- مشکلات اقتصادی:
- تورم مزمن و کاهش قدرت خرید: رشد اقتصادی منفی ۰.۱ درصد در سهماهه اول ۱۴۰۴ نشاندهنده بیثباتی اقتصادی است که تمایل خانوادهها به فرزندآوری را کاهش داده است.
- نااطمینانی اقتصادی: بیکاری و پیشبینیناپذیری آینده، برنامهریزی برای تشکیل خانواده را دشوار کرده است.
- تغییرات فرهنگی:
- افزایش سن ازدواج: میانگین سن ازدواج برای زنان به ۲۵ سال و برای مردان به ۳۰ سال رسیده است، که مستقیماً نرخ باروری را کاهش میدهد.
- کاهش تمایل به فرزندآوری: تغییر سبک زندگی و اولویتهای مدرن، مانند تمرکز بر تحصیل و شغل، از عوامل فرهنگی مؤثر است.
- عدم امید به آینده: صبورا امینفر، کارشناس حوزه زنان و خانواده، تأکید میکند که کاهش امید به آینده، تحت تأثیر تبلیغات منفی رسانهای و تنشهای سیاسی، تصمیمگیری برای فرزندآوری را به تعویق میاندازد. وی معتقد است که اطلاعرسانی درباره دستاوردهای کشور و ایجاد امید اجتماعی میتواند این روند را معکوس کند.
تلاشهای دولت و نتایج آن
- قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت (۱۴۰۰): این قانون با هدف افزایش فرزندآوری شامل اقدامات زیر بود:
- اعطای وام برای هر فرزند.
- تخفیف ۱۵ درصدی مالیات برای خانوادههای دارای سه فرزند یا بیشتر.
- تخصیص ۱۹,۰۰۰ میلیارد تومان بودجه برای تعادل جمعیتی.
- محدودیتهایی مانند کاهش غربالگری جنین و سختگیری در سقط جنین.
- نتایج: با وجود این اقدامات، تعداد موالید همچنان کاهش یافته و قانون نتوانسته تمایل خانوادهها به فرزندآوری را تغییر دهد. این سیاستها هزینههای مالی و بهداشتی زیادی تحمیل کرده و نگرانیهایی درباره سلامت مادران و نوزادان ایجاد کرده است.
پیامدهای کاهش نرخ باروری
- اقتصادی:
- کمبود نیروی کار: کاهش جمعیت جوان و فعال (۱۵-۶۴ سال) در دهههای آینده، اقتصاد را با بحران مواجه میکند.
- افزایش هزینههای اجتماعی: با افزایش نسبت سالمندان (تا سال ۱۴۳۰ بیش از ۳۰ درصد جمعیت بالای ۶۰ سال خواهند بود)، فشار بر سیستمهای بهداشتی و بازنشستگی افزایش مییابد.
- اجتماعی:
- پیری جمعیت: ایران با سرعت پنج برابر میانگین جهانی در حال پیر شدن است.
- کاهش خانوادههای پرجمعیت: خانوادههای پنجنفره یا بیشتر از ۵۴ درصد در سال ۱۳۵۵ به کمتر از ۱۷ درصد در سال ۱۳۹۵ رسیدهاند.
- فرهنگی: کاهش امید اجتماعی و تغییرات در سبک زندگی، خانوادههای سنتی را به سمت خانوادههای کوچکتر سوق داده است.
راهکارهای پیشنهادی
- اقتصادی:
- مهار تورم و ایجاد ثبات: بهبود شرایط اقتصادی و افزایش قدرت خرید خانوارها برای تشویق به فرزندآوری.
- حمایتهای هدفمند: ارائه مشوقهای مالی مؤثرتر، مانند یارانههای مستقیم برای کودکان و کاهش هزینههای آموزش و پرورش.
- فرهنگی:
- ترویج امید اجتماعی: اطلاعرسانی درباره دستاوردهای کشور و ایجاد تصویر مثبت از آینده، بهویژه با تأکید بر سخنان رهبر انقلاب درباره امیدآفرینی.
- آموزش و فرهنگسازی: تغییر نگرشهای منفی درباره فرزندآوری از طریق رسانهها و برنامههای آموزشی.
- سیاستی:
- بازنگری در قوانین: اصلاح سیاستهای محدودکننده مانند غربالگری جنین با توجه به نیازهای پزشکی و اجتماعی.
- تمرکز بر زیرساختها: بهبود دسترسی به خدمات مراقبت از کودکان و حمایت از مادران شاغل.
واکنشها و بازتابها
- شبکههای اجتماعی: کاربران در X و اینستاگرام با هشتگهای #نرخ_باروری و #بحران_جمعیت نگرانی خود را ابراز کردند. یکی از کاربران نوشت: «با این تورم و بیکاری، کی جرأت میکنه بچه بیاره؟»
- کارشناسان: امینفر تأکید میکند که بدون ایجاد امید و ثبات اقتصادی، سیاستهای تشویقی نتیجهبخش نخواهد بود. وی خواستار تمرکز بر تمدنسازی از طریق خانوادهسازی شد.
- رهبر انقلاب: ایشان بر لزوم اطلاعرسانی درباره دستاوردها و تقویت امید اجتماعی برای تشویق به فرزندآوری تأکید کردهاند.
تحلیل و پیشبینی
- کوتاهمدت: ادامه روند فعلی کاهش موالید، ایران را در آستانه رشد منفی جمعیت قرار میدهد. تعداد موالید در سال ۱۴۰۴ ممکن است به زیر ۸۵۰,۰۰۰ نفر برسد.
- بلندمدت: بدون مداخله مؤثر، ایران تا سال ۱۴۸۰ ممکن است با نصف شدن جمعیت مواجه شود، بهویژه در مناطقی مانند شاهرود و میامی که نرخ باروری به ۱.۴۳ رسیده است.
- توصیهها: دولت باید ترکیبی از مشوقهای مالی، اصلاحات اقتصادی، و برنامههای فرهنگی را اجرا کند. ایجاد زیرساختهای حمایتی مانند مهدکودکهای ارزانقیمت و مرخصیهای والدین نیز ضروری است.
جمعبندی
نرخ باروری ۱.۴۴ در ایران، زنگ خطری برای آینده جمعیتی کشور است. عوامل اقتصادی (تورم، بیکاری)، فرهنگی (افزایش سن ازدواج)، و کاهش امید اجتماعی، تمایل به فرزندآوری را کاهش دادهاند. سیاستهای کنونی، مانند قانون جوانی جمعیت، نتایج مطلوبی نداشته و نیاز به بازنگری دارند. تمرکز بر ثبات اقتصادی، امیدآفرینی، و حمایتهای هدفمند میتواند این روند را معکوس کند.